Dag 13 - Na Momunent Valley richting Grand Canyon

Als we ’s ochtends wakker worden (we hebben de wekker om 7 uur gezet), zien we als eerste een prachtige zonsopgang. Mike wordt door Vera het bed uitgeschopt om wat foto’s te maken. Hij is niet de enige, er staan nog meer mensen klaar met camera’s! Het is ook wel een mooi moment. Foto’s kunnen niet laten zien wat we in het echt zien; schitterend! 

We gaan lekker ontbijten, douchen en aankleden en nadat Mike de RV van de 10.000 dode insecten heeft ontdaan, vertrekken we om 9.00u richting de Grand Canyon! Onderweg komen we nog een paar mooie fotomomenten tegen. Ook weer een mooi natuurgebied, dat Monument Valley! Jammer dat het in eerste instantie erg grauw weer is en er vallen zelfs wat regendruppels.

 Het landschap verandert weer en nu zien we grote zandvlakten om ons heen. Echt herkenbaar uit Amerikaanse films is wel dat je soms kilometers kunt rijden zonder één andere auto tegen te komen. Nadeel is dan weer wel dat veel wegen erg slech zijn en dat soms de kopjes bijna uit de kastjes rammelen. De kwaliteit van onze slechts 4 maanden oude RV met 16.000 miles op de teller blijft ons ook verbazen. De deurrubbers aan de bijrijderskant is nu ook losgelaten ;-) De eerder losgelaten sierrand van de slideout heeft Mike met ‘liquid nails’ weer vastgelijmd.

Al snel komen we op een lange weg en de navigatie zegt: volg deze weg gedurende 130km! [foto laaange weg]. Een bekend filmplaatje ;-)  Monument Valley ligt in Navajo indianengebied.  Wigwams hebben we niet gezien, maar wel veel stokoude pickups ;-). Je ziet hier ook veel oudere pickups nog gewoon dagelijks in gebruik en ze worden zeker niet gespaard! De Navajo leven eigenlijk veelal heel apart van elkaar. Ze hebben een groot stuk land, dat vanaf de snelweg via een dirt road bereikbaar is. Op het stuk land staat een soort mobile home, 5 oude auto’s ernaast, een stuk weide met paarden erin en een stuk of wat rondscharrelende honden. Zoals op de foto hebben we wel honderden van dit soort woningen gezien. 

Onderweg komen we nog langs een viewpoint dat uitkijkt op Marble Canyon. Hier is een mooi voorproefje van de Grand Canyon te zien, denken we. Onderaan zie je de Colorado rivier weer stromen.

Al gauw verandert het landschap alweer en wordt het hartstikke groen! Dit hadden we niet verwacht rondom de Grand Canyon. Maar we bereiken de ingang en het is nog steeds veel bos. We zien op het navigatiesysteem dat het nog een half uur rijden is naar de campground en deze ligt volgens het kaartje dat we bij de ingang krijgen op de helft van de Grand Canyon! We krijgen nu pas een idee hoe groot het eigenlijk is. 

We stoppen bij het eerste viewpoint voor een eerste indruk van de Grand Canyon: Navajo point. We zijn verbaasd over het uitzicht, want eigenlijk is ons beeld van de Grand Canyon anders. We hadden een enorm grote geul verwacht, met de rivier helemaal beneden, maar de Canyon blijkt zo ‘grand’ te zijn dat je hem in 1 blik niet kunt zien. We maken een paar mooie foto’s en besluiten eerst naar de campground te rijden en dan de shuttlebus te nemen naar de verschillende viewpoints. 

Voordat we dit doen, wil Mike eerst nog even tanken; je weet hier immers nooit wanneer je weer een tankstation tegenkomt en de Furd V10 lust een aardige slok. De brandstoflijkt weliswaar goedkoop, maar met een verbruik van zo’n 1 op 3 en een tankinhoud van 200 liter gaat dat aardig hard. Het is inderdaad nog een half uur rijden naar de campground. Leuke naam: Trailer Village ;-) We zijn blij dat we hebben gereserveerd, want ze zitten vol! We rijden naar ons plekje en installeren daar de RV weer. Als we net klaar zijn, zien we tot onze verbazing een enorm hert lopen op de campground! Ook zien we weer 2 schattige eekhoorntjes en naast onze RV liggen enorme konijnen (?) keutels, dus dieren genoeg!  

We pakken de shuttlebus naar een gedeelte van de GC waar alleen deze shuttlebusjes mogen komen. [foto shuttlebus].  Na een aantal haltes stappen we uit op een mooi plekje. Daar poseren we natuurlijk allemaal even voor het mooie uitzicht ;-)

We besluiten een stuk te lopen naar de volgende shuttlebushalte. Al snel veranderen de geasfalteerde paden met hekken in grindpaden zonder hekken! Ongelooflijk gewoon! 1 stap naar rechts en je ligt beneden, in 1000 stukjes!

Je kunt wel ongelooflijk ver kijken en in de verte zien we donkere wolken hangen boven de Canyon! Hopelijk gaan die de andere kant op! Volgens de informatie op een van de borden kun je bij helder weer tot zo’n 100 mijl ver kijken (160km). Blijkbaar is het wel helder weer, want de aangegeven bergtop kunnen we inderdaad zien. 

We komen aan bij het eindpunt van deze shuttlebus: Hermits rest. Hermits rest is een soort rustplaats welke in de 19^e eeuw is gebouwd door een vrouwelijke architect en heeft een enorme open haard voor de gasten van weleer. We drinken hier de meest vieze koffie ooit, onder toeziend oog van een enorme raaf. Op de foto zie je het niet, maar die vogels zijn echt enorm!

Na de koffie nemen we de shuttlebus weer richting de campground. Onderweg stappen we uit bij een lodge en eten daar een lekkere versgemaakte pizza (die Mike en Vera moeten delen; zó enorm is ie). We zijn om half zeven weer in de RV en het is nu best koud buiten! Vannacht zou het 6 graden worden! Gelukkig hebben we een lekkere kachel in de RV en als de raampjes dichtblijven, blijft de warmte wel hangen. 

Tijd om weer een verhaaltje te schrijven, maar helaas hebben we hier geen internet. Hopelijk vinden we morgen ergens een plekje om alles te uploaden. Morgen een dag waar we naar uitkijken, dan gaan we namelijk richting Laughlin, over een stuk route 66! Maar gauw de wekker weer om 07.00 zetten zodat we veel kunnen genieten van alles onderweg...