Dag 22 - de terugreis

De aller- allerlaatste dag is aangebroken.... We hebben de wekker gezet om 7.00u, zodat we op ons gemakje nog kunnen ontbijten bij Millbrae's pancakehouse. We gaan douchen, aankleden, pakken de laatste dingen in en gaan dan op pad voor het ontbijt. Vandaag is het prachtig weer, potverdikkie, terwijl we gisteren in de regen naar Alcatraz zijn geweest, maar ja.....

We genieten weer van ons laatste, overheerlijke, overvloedige Amerikaanse ontbijt. Daarna zijn we om half tien weer terug op de kamer en moeten we nog tot half elf wachten op het shuttlebusje. Op het vliegveld aangekomen, kunnen we direct inchecken en door naar de security. Vera's handbagage wordt eruit gehaald en doorzocht omdat er iets inzat wat vragen opriep. Uiteindelijk blijkt het een souvenirtje voor Mike z'n moeder te zijn ;-)

Om half twaalf zitten we dan met een ijskoffie te wachten tot we om 13.10u kunnen boarden. Een mooi moment om nog even een blog bij te werken, maar de internetverbinding is zooooo traag dat het niet echt opschiet.

Uiteindelijk gaan we om 14.00u SF tijd de lucht in, dat is 23.00u NL tijd en dan hebben we nog 10 uur vliegtijd voor de boeg. We hebben geprobeerd wat te slapen, maar dat lukt toch nauwelijks met de herrie, de piepkleine stoeltjes en de andere passagiers en bemanning die door de gangetjes loopt. Na wat soezen, een paar films en 2 keer een vieze maaltijd (op de heenweg hebben we best aardig gegeten, maar nu is het echt niet lekker), landen we om 8.30u NL tijd (en voor ons dus 23.30u SF tijd) op Schiphol. Lekker in de regen en met 13 graden, welkom terug in Nederland! ;-)

Om 11.00u zijn we dan na ruim 3 weken weer thuis. Wat zijn we blij om de poesjes weer te zien en die worden dan ook uitgebreid geknuffeld. Eigenlijk willen we vandaag gewoon wakker blijven om direct in het ritme te komen, maar in de middag trekken we het echt niet meer en gaan we lekker een paar uurtjes slapen.

En nu, 20.45u, het laatste verhaaltje van dit blog.... Wat was het een indrukwekkende reis. Eigenlijk wel een die onze kijk op het leven heeft veranderd..... We zouden dolgraag in Amerika willen wonen, maar we zijn ook wel weer nuchter genoeg om te beseffen dat ergens wonen anders is dan ergens op vakantie gaan. Maar de ontzettende vriendelijkheid van de mensen, de geweldige auto's, de cultuur en de natuur zullen we vreselijk missen. We proberen maar het "best of both worlds"  te krijgen: in Nederland werken en wonen voor de goede regelingen, de ziektekostenverzekeringen en de vele vakantiedagen en in Amerika op vakantie gaan voor de vrijheid, de vriendelijke mensen en het alles-is-mogelijk gevoel.

Tot een volgende reis maar weer!